Samenvatting GroeneKerken webinar 12 april 2022 met Jan Wolsheimer
Bekijk hier het webinar met het verhaal van Jan Wolsheimer
Ik groeide op in het orthodoxe milieu van de gereformeerde gemeente. Daar lag de nadruk vooral op het ‘wedergeboren worden’ van iedere individuele mens. Wat mij altijd opviel was, dat ALS het je al lukte om die ‘status’ te bereiken, dat er daarna eigenlijk niks meer kwam. Kort gezegd: de rest van je leven was eigenlijk een ‘wachttijd’ tot je sterven, waarna je, hopelijk, onderdeel werd van het eeuwige leven. Jezus’ opstanding leek in die context vooral een ‘happy end’ van de kruisiging en de garantie voor een eeuwig leven na de dood. Voor mij maakte dit het geloof wat ‘saai’. Het had niet echt impact op mijn leven nu of op mijn omgeving.
Later kwam ik in aanraking met Shane Claiborne. In zijn boek The irresistible revolution schrijft hij: ‘Wij hebben de mensen geen nieuwe manier van leven laten zien. Christenen leven grotendeels als iedereen, ze gieten er alleen een beetje “Jezus” overheen. Maar dogma’s zijn niet aantrekkelijk, al zijn ze nog zo waar. Weinig mensen zijn geïnteresseerd in een religie die de wereld niets te bieden heeft dan een leven na de dood. Mensen vragen zich juist af of er leven voor de dood is.’ Deze manier van denken, maakte dat ik heel anders ging kijken naar mijn geloof en de bijbel heel anders ging lezen.
Kolossenzen 1 vers 15 – 20 is een prachtig voorbeeld van dat nieuwe perspectief. Jezus, de oorsprong van de alles, betrokken in elke vezel van het heelal, wordt als eerste opnieuw geboren en baant daarmee de weg voor een nieuw begin voor de hele schepping. Dat raakt de hele werkelijkheid. In Romeinen 8 vers 19 – 21 zien we hoe Zijn opstanding zich uitstrekt, naar Gods kinderen en naar de hele schepping. Dit is een dynamisch proces en dat vraagt Gods kinderen om een heel andere houding dan één van afwachten op ‘de nieuwe aarde’. Jezus’ opstanding is dan geen ‘happy end’ van de kruisiging, maar de raketlancering van een heel nieuw begin.
Wedergeboorte betekent dan, dat je een nieuwe schepping BENT en al je liefde en creativiteit mag inzetten om in je eigen omgeving je handen uit de mouwen te steken en zo te bouwen aan wat Jezus begon. Ik zie daarbij het beeld voor me van kinderen met grote, glinsterende ogen van plezier die tot hun oksels in de vingerverf zitten. Daar word ik ontzettend blij van.
Maar klopt dit eigenlijk wel? Want hoe zit het dan met die nieuwe aarde? In sommige geloofsgemeenschappen leeft de gedachte dat de aarde ooit zal vergaan en dat de nieuwe aarde die in de bijbel wordt beloofd de oude vervangt. In Petrus 3 vers 12 en 13 bijvoorbeeld staat toch duidelijk dat de ‘hemelsferen in vlammen op gaan’. Wat heeft het dan voor zin om ons bezig te houden met een concreet herstel van de aarde? Je zou zelfs kunnen denken: laat maar komen, dan zijn we eerder bij een nieuw begin.
Maar ook daar ben ik heel anders naar gaan kijken. De bijbel staat namelijk ook vol beloften dat God de aarde trouw zal blijven en dat de aarde, ondanks alles, eeuwig zal bestaan. Bovendien: in het Grieks staat helemaal geen ‘nieuw’ in de zin van iets geheel nieuws, maar ‘nieuw’ in de zin van ‘gelouterd, hersteld’. Dat past ook veel beter bij het verhaal dat we door de hele bijbel lezen. Vanaf het allereerste begin is het duidelijk: God zag dat het GOED was en de mens krijgt de rol van bewerker en bewaarder van die goede schepping. Ook na de zondeval belooft God het herstel van de Goede Schepping. Door alles heen – het volk Israël, de komst van Jezus en het begin van de kerk – blijft dat verhaal overeind. De schepping is goed geschapen en God schakelt de mens in om die goede schepping te bewerken en bewaren. Ook nu nog. Jezus bereidde met Zijn dood en de opstanding de weg voor, en wij mogen Hem daarin volgen.
We mogen daar met hart, hoofd en handen voor gaan. En onze inspanningen zijn geen metafoor of principekwestie: God vraagt werkelijk van ons om de aarde te bewerken en bewaren. We mogen bouwen aan Gods Koninkrijk in hele concrete dingen. De buurtmoestuin waar we van uitdelen, maakt deel uit van Gods Koninkrijk. Het bos dat we onderhouden, heeft een plek op de nieuwe aarde. Dit mogen we doen in de hoop dat God belooft de aarde nieuw te maken. Maakt dat niet ontzettend enthousiast?
Bijbelgedeelten:
- Ezechiël.47 vers 1 – 13
- Romeinen 8 vers 19 – 25
- 2 Korintiërs 5 vers 17
- Kolossenzen 1 vers 15 – 20
- Openbaringen 21 vers 1 – 5a
Lied: